Czyszczenie wnętrza laptopa z kurzu

Kiedy laptop chodzi głośniej niż zazwyczaj, częściej włącza się jego wentylator lub wentylator pracuje stale nawet przy niewielkim obciążeniu a obudowa jest gorąca to czas najwyższy na wyczyszczenie sprzętu z kurzu. Przegrzewanie się laptopa przynosi również skutki w postaci wolnego jego działania, zawieszenia się a w skrajnych przypadkach laptop po osiągnięciu zbyt wysokiej temperatury, wyłącza się. Lekceważenie tego typu objawów i praca na takim sprzęcie może doprowadzić do poważnych uszkodzeń. Najczęstszą ofiarą zbyt wysokich temperatur są karty graficzne, płyty główne czy dyski twarde w laptopach. Naprawa tego typu usterek to wydatek rzędu kilkuset złotych. Warto więc dbać o czystość wewnątrz laptopa, uchroni nas to przed dużymi wydatkami na naprawę a także zapewni komfort pracy na sprawnie działającym i cichym sprzęcie. Za przegrzewanie się laptopa najczęściej odpowiada kurz. Laptop podczas pracy zasysa powietrze potrzebne do chłodzenia nagrzewających się elementów: procesora, karty graficznej, chipsetu a następnie wentylator wydmuchuje ciepłe powietrze na zewnątrz. Wraz z powietrzem do wnętrza laptopa dostaje się kurz, który po pewnym czasie zatyka od wewnątrz otwory wentylacyjne przez które wentylator wydmuchuje nagrzane powietrze. Kurz na tych otworach wentylacyjnych po pewnych czasie tworzy zbitą warstwę (coś w rodzaju filcu), która skutecznie blokuje przepływ powietrza a co za tym idzie powoduje przegrzewanie się laptopa. Dlatego przynajmniej raz do roku trzeba go wyczyścić i przy okazji wymienić pastę termoprzewodzącą pomiędzy procesorem, kartą graficzną czy chipsetem a ich radiatorami. W niektórych przypadkach zamiast past termoprzewodzących stosuje się tzw. pady termoprzewodzące, które też należałoby wymienić przy okazji czyszczenia sprzętu. Jedyną skuteczną metodą na dokładne wyczyszczenie laptopa wewnątrz jest demontaż laptopa tak aby mieć możliwość wyjęcia całego układu chłodzącego wraz z wentylatorem. Tylko w ten sposób można dokładnie wyczyścić wentylator czy zablokowane kurzem otwory wentylacyjne i wymienić pastę termoprzewodzącą czy też pady termoprzewodzące. Inne metody czyszczenia polegające na przedmuchaniu otworów wentylacyjnych za pomocą sprężonego powietrza czy odkurzacza są nieskuteczne i mogą spowodować pogorszenie sytuacji poprzez wepchnięcie zbitego kurzu pomiędzy łopatki wentylatora i zablokowanie go.
 

Czy można wyczyścić laptop wewnątrz samodzielnie?. Oczywiście, że można zwłaszcza te modele (zazwyczaj starsze), gdzie dostęp do wentylatora i układu chłodzącego mamy po odkręceniu jednej klapki od spodu laptopa. Najczęściej jednak trzeba laptop rozebrać do przysłowiowej ostatniej śrubki aby była możliwość wyczyszczenia otworów wentylacyjnych, wentylatora, demontażu układu chłodzącego i wymiany pasty termoprzewodzącej. Do tego nie trzeba specjalnych narzędzi, wystarczy kilka śrubokrętów, pędzelek i pasta termoprzewodząca. Natomiast trzeba mieć do tego anielską cierpliwość, lekką i precyzyjną rękę i instrukcję krok po kroku jak rozebrać dany model bo każdy producent stosuje inne rozwiązania. W dzisiejszych czasach bez problemu można znaleźć na YouTube filmy instruktażowe demontażu większości laptopów. Jeżeli ktoś czuje się na siłach może to wykonać samodzielnie, z tym, że przy braku doświadczenia łatwo o uszkodzenie sprzętu. Trzeba również pamiętać, że przed rozkręcaniem należy wyłączyć komputer, odłączyć kabel zasilający i wyciągnąć baterię. Dopiero wtedy można przystąpić do działania.

Instalacja Windows 8 lub Windows 10 w trybie UEFI z pendriva.

Najnowsze komputery stacjonarne i laptopy są wyposażone w bios UEFI. Unified Extensible Firmware Interface (UEFI) to interfejs pomiędzy systemem operacyjnym a firmware, opracowywany jako następca tradycyjnego BIOS-u w komputerach. UEFI pozwala na obsługę dysków twardych większych od 2TB a dzięki funkcji Fast Boot (szybki rozruch), system operacyjny uruchamia się dużo szybciej, dzięki UEFI możliwa jest również zastosowanie funkcji kryptograficznych, szyfrowanie całych dysków i wiele innych.

Aby się przekonać, czy nasz komputer wspiera UEFI trzeba wejść do Biosu. Po włączeniu komputera klikamy na na klawiaturze DEL lub F2 (w zależności od komputera) i wchodzimy do Biosu. Następnie przeglądamy bios i jeżeli znajdziemy takie opcje jak : Secure Boot, Fast Boot czy UEFI Boot Mode to nasz komputer ma bios UEFI.

Aby zainstalować Windows 8 lub Windows 10 w trybie UEFI z pendriva musimy posiadać obraz ISO 64-bitowej wersji systemu Windows. Obraz ISO można bez problemu ściągnąć ze strony Microsoftu, warunkiem jest posiadanie klucza produktu odpowiedniego Windowsa.

Do dyspozycji musimy mieć również pendriva o pojemności minimum 4Gb i oczywiście komputer z zainstalowanym dowolnym Windowsem. Trzeba również pamiętać ,że opisana poniżej procedura tworzenia bootowalnego pendriva do instalacji Windowsa w trybie UEFI, usunie z pendriva wszystkie dane.

Najprostszym sposobem utworzenia takiego pendriva jest wykorzystanie darmowego programu Rufus, który bez problemu można ściągnąć z internetu. Po ściągnięciu i uruchomieniu programu Rufus, zobaczymy poniższy obrazek.

Pod opcją ''Urządzenie" wybieramy nasz pendrive, resztę ustawień pozostawiamy tak jak na obrazku. Następnie klikamy przycisk z napisem "Obraz ISO" i wskazujemy obraz ISO Windowsa a następnie klikamy przycisk "Start" i czekamy na zakończenie tworzenia bootowalnego pendriva przez program Rufus. Gotowy pendrive podłączamy do komputera (z obsługą UEFI)  na którym zamierzamy zainstalować Windows, włączamy komputer wchodzimy do Biosu i upewniamy się czy Boot Mode jest ustawione na UEFI  a następnie ustawiamy nasz pendrive jako pierwsze urządzenie z którego ma startować komputer. Po zapisaniu zmian w Biosie, komputer uruchomi się ponownie i rozpocznie się instalacja Windows.

Rozwiązanie problemu z brakiem napędu DVD w Windows 8.1 lub Windows 10

Pogotowie komputerowe INT4 rozwiązuje zarówno problemy sprzętowe jak i programowe z komputerem. Poniżej opiszę problem z jakim spotykamy się od czasu do czasu na komputerach klientów. Problem dotyczy braku icony napędu DVD w Windows 8.1 lub Windows 10. Zdarza się to najczęściej po aktualizacji do systemu Windows 8.1 lub Windows 10 z wcześnieszej wersji systemu operacyjnego. Windows nie rozpoznaje napędu DVD i napęd nie jest wyświetlany zarówno w Eksploratorze Windows jak i w Menedżerze urządzeń. a co za tym idzie, nie możemy odtworzyć żadnej płyty DVD czy CD. Napęd DVD jest sprawny, co łatwo można zdiagnozować po ustawieniu w Biosie kolejności bootowania z DVD i włożeniu płyty instalacyjnej Windows. Po ponownym uruchomieniu komputera instalacja startuje bez problemu a więc napęd jest sprawny. Okazuje się, że przyczyną tego problemu jest brakujący wpis w rejestrze sytemowym Windows. Aby rozwiązać to zagadnienie naciskamy klawisz z logo Windows + R, aby otworzyć polecenie Uruchom. W okienku Uruchom wpisujemy regedit i naciskamy klawisz Enter. W oknie nawigacji rejestru odnajdujemy podklucz HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\atapi.
Klikamy prawym przyciskiem myszy atapi i wskazujemy Nowy a następnie wybieramy Klucz. Teraz zmieniamy nazwę nowo powstałego klucza na Controller0, a następnie klikamy prawym przyciskiem myszy Controller0, wskazujemy  polecenie Nowy,  a następnie klikamy Wartość DWORD(32-bit). Zmieniamy nazwę nowo powstałej wartości Dword na EnumDevice1 i naciskamy klawisz Enter. Klikamy prawym przyciskiem myszy EnumDevice1 i wybieramy Modyfikuj. W polu Dane wartości wpisujemy 1 a następnie klikamy przycisk OK. Zamykamy Edytor rejestru i uruchamiamy ponownie komputer. Po ponownym uruchomieniu komputera wszystko wraca do normy, napęd DVD jest widoczny w Eksploratorze Windows jak i w Menedżerze urządzeń i możemy się cieszyć z możliwości odtwarzania płyt DVD i CD. Opisana powyżej procedura nie skomplikowana ale trzeba bardzo ostrożnie postępować aby przez nieuwagę nie usunąć jakiegoś klucza rejestru, ponieważ może to spowodować nieprawdłowe działanie Windows a w skrajnym przypadu system po ponownym uruchomieniu może nie wystartować. 

Rozwiązanie problemu z mapowaniem dysku pod Windows 8.

Bardzo często, zwłaszcza w firmach korzysta się z programów w wersji sieciowej. Na jednym z komputerów połączonych w sieć, który pełni rolę serwera instaluje się pełną wersję programu wraz z bazą danych. Na pozostałych komputerach w sieci tzw. klientach podczas instalacji wybiera się instalację jako stacja robocza i wskazuje się katalog na serwerze z zainstalowaną pełną wersją programu. Aby na komputerze kliencie można było wskazać ten katalog wykorzystuje się najczęściej funkcję mapowania dysku sieciowego, czyli dostępu do katalogu udostępnionego na innym komputerze w sieci. Mapowanie dysku, to utworzenie na komputerze dysku, którego zawartość przyporządkowa jest wybranemu katalogowi w sieci. W Windows 8 zdarza się, że mimo, że wszystko zrobiliśmy prawdłowo (udostępniony katalog programu na serwerze z pełnymi prawami dostepu, wyłączona UAC) to podczas instalacji programu na komputerze kliencie z Windows 8, instalator programu nie widzi zmapowanego dysku. Zmapowany dysk jest widoczny w komputerze, można przeglądać jego zawartość ale instalator programu go nie zauważa. Problem ten można rozwiązać przez dodanie odpowiedniego wpisu w rejestrze systemowym. Otwieramy rejestr systemowy (regedit) i przechodzimy do klucza: KEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\System i tworzymy nową wartość  DWORD o nazwie EnableLinkedConnections i nadajemy jej wartość 1, a następnie restartujemy komputer. Po restarcie można już bez problemu zainstalować program na komputerze kliencie, instalator widzi wreszcie zmapowany dysk.